РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Яўгенія Янішчыц
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
Сьвітальны верш
Іржавымі асеньнімі лістамі
На мне замкнецца смутку паласа..
Ды радаваць цябе не перастану:
Глядзі, якая шчырая вясна!
 
Заціснуўшы вярэдлівую рану,
Паверу ў невымернасьць дабраты
I радаваць цябе не перастану:
Паглянь, якія шчодрыя жыты!
 
Няхай нас выпрабоўвае расстаньне,
Зьбівае з ног акляты суравей,
Мы радавацца дню не перастанем:
Хіба Радзіма ёсьць яшчэ сьвятлей?
 
О век, ты пахнеш порахам і бэзам,
Няўсьцерп зямлі звышспапяляльны груз.
I хто скрыгоча там тупым жалезам?!
Зь любові мы. I ў гэтым наш саюз.
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2020. Беларусь, Менск.